พอมีครอบครัว ก็เริ่มศึกษาลองทำดู กินได้บ้าง กินไม่ได้แต่ก็ยังมีคนยอมฝืนกิน แล้วยิ้มเฝื่อนๆ ทุกครั้ง ยิ่งทำก็ยิ่งสนุก ยิ่งสนุกกับการทำ อาหารที่ทำก็เกิดจากความรัก ไม่ใช่ความ "จำเป็น" ต้องทำ ก็เลยรสชาติดีขึ้นเรื่อยๆ พอไปกินข้าวข้างนอกก็จะคอยสังเกตุรสชาติว่าจานนี้ทำมาจากอะไร การตกแต่งอาหารบ้าง มันก็เลยทำให้เรามีความคิดปรับเปลี่ยนอาหารเดิมๆ ได้ อาหารไม่จำเจ คนทำก็สนุก คนกินก็อร่อย
การทำอาหาร ถ้าไม่เกิดจากความชอบ รักในการทำ อยากให้คนที่กินเขาได้กินอร่อยๆ สะอาด เราว่าการทำอาหารที่ปราศจากปัจจัยเหล่านี้ จะอร่อยได้ยากน่ะ โดยเฉพาะความรัก และอารมณ์ดี
ช่วงอารมณ์ หรือฮอร์โมนเพศเปลี่ยนแปลง อาหารรสชาติจะไม่นิ่ง อันนี้เรื่องจริง ลองสังเกตุดูนะค่ะ
เลยเอาสภาพอาหารบางส่วน ที่ทำจากของที่มีในตู้เย็น และเวลาอยู่บ้านคนเดียว ก็จะเน้นแบบง่ายๆ แต่ต้องครบหมู่ โดยเฉพาะผัก กับเนื้อสัตว์
ซ้ายเป็นผัดวุ้นเส้นกิมจิกับไข่ ขวาคือฟักทองต้มโชยุ จานนี้ทำทีเดียวได้นกสองตัว คือกินได้สองครั้ง
บะหมี่แห้งคลุกน้ำพริกกุ้งตะไคร้ - บีบมะนาวลงไปยิ่งทำให้ความหอมของน้ำพริกเด่นขึ้น
วุ้นเส้นต้มมั่วค่ะ คือมีแฮมก็เอาแฮมมาใส่แทนเนื้อสัตว์ และเติมไข่ครึ่งสุก กับผักกวางตุ้ง ส่วนน้ำซุปทำมาจากน้ำซุปดะชิ ที่สกัดจากปลาแห้ง รสชาติเป็นไปได้กว่าที่คิด ดีกว่ากินมาม่าซะอีกนาาา
ข้าวปั้นต้มยำ
พอดีวันก่อนทำข้าวผัดต้มยำ แล้วเหลือวันต่อมาจะให้กินเหมือนเดิม คงไม่ไหว เลยเอาสาหร่ายญี่ปุ่นมาห่อ ได้รสชาติไปอีกแบบ
แซนด์วิชสตูว์
ถ้าใส่ผักกาดแก้ว กับมายองเพิ่มลงไป คล้าย มอสเบอร์เกอร์ มั๊ยค่ะ แต่อันนี้ มั่ว ค่ะ โดยการเอาสตูว์แบบญี่ปุ่นที่วันก่อนกินกับข้าวแล้วมันเหลือ (อีกแล้ว) มาประกอบคู่กับขนมปังและชีส โอ้ แม่จ้าว อร่อยเกินคาดแฮะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น